TARIM HAKKINDA DÜŞÜNMEDİKLERİMİZ
Bir zamanlar insanlar yiyeceklerinin peşinde geziyorlardı, mevsime göre yer değiştirerek yaşıyorlar, ne bulurlarsa onunla yetinmek zorunda kalıyorlardı. Sürekli göçmek zorunda oldukları için elbette günümüzde ki kadar çok çocuk yapmak mümkün olmuyordu. Sonra yerleşik hayata geçtiler, tarımı keşfettiler ve daha fazla üretip, daha fazla da ürediler!
Daha fazla insanı doyurmak için daha verimli tarım gerekirdi. Topraklarda doğal olarak büyüyen, bölge toprağı için sayısız fayda anlamına gelen bitkileri yok ederek yalnızca gıda olarak üretebilecekleri tohumlara yer açtılar ve giderek sanayileştiler. Kimyasal ilaçlama, GDO'lu tohumlar vs. derken doymak için üretenden satmak için üretene doğru yol aldılar. Satış, kâr anlamına gelir, ne kadar fazla toprak o kadar fazla ürün, ne kadar fazla kimyasal o kadar verimli ürün gibi, daha önceki yazımda bahsetmiş olduğum açgözlülüğün zirvesine doğru tırmandılar. Ruhsal gelişim ile paralel büyümeyen ticaret neticesi olarak toprağı olmayan veya daha az toprağı olan insanlar ister istemez dışlandılar, zayıf kaldılar ve yetiştiremediğini satın almak için fabrika işçileri olmaya başladılar. Bu durum işçiler ve patronlar oluşturdu.
Doğal yollarla belirli bölgelerde yetişmeyen bitkiler, zorla, ilaçla, gübreyle farklı farklı, ait olmadıkları bölgelere dikildiler ve yetiştirildiler.
Yetmedi, ürünler daha fazla kâr elde etmek adına türlü işlemlerden geçirildiler, faydası gitti zararı kaldı. Beslenmeden zehirlenmeye doğru yol aldı insan. Neyse uzatmayayım, insanlık tarihinde türlü 'devlet' destekleri ile tarım arazileri edinen insanlar, devleterin ormanları yok etmekte olduğunu göremediler bile. Sonra yağmur yağmadı, hasat yapılamadı, tarlalar kurudu, doğal bitki örtüsünü kaybeden topraklar toz bulutları halinde güneşin önünü kapattı ve seralar doğdu, derken daha fazla zarar, daha az ürün, daha pahalı gıda, daha fazla para basmak, daha fazla ülkeyi işgal etmek, daha fazla, daha fazla, daha fazla....
Tarım yapmak için nehirlerin yönlerini değiştiren insan, suyu elde etmekle sevinirken, hangi toprakları susuz bıraktığını, hangi gölleri kurutacağını tahmin edemedi.
Doğal olanın, doğal yasanın dışına çıkılan hiç bir şeyden fayda görmedi insan, yalnızca aldandı!
Ne bulduysa, ne yaptıysa faydası gitti zararı kaldı!
