FARMA ENDÜSTRİSİ CİNAYETE DOYMUYOR

Ostoeoporoz (kemik erimesi) ilaçları bu hastalığı durdurmak ve kemik kırılmalarını önlemek için kullanılır. Ne varki sürekli yeni araştırma sonuçları ve bildiriler, bisfosfonatların (osteoporoz ilaçları içerisinde en çok kullanılan ilaçlar) kemiklere hasar verdiği ve kırılmalara yol açtığı yönünde oluyor.

Araştırmacılar (Presbyterian Hospital/Weill cornell Medical Center New York) 2002-2007 yılları arasında kalça kırılması nedeniyle hastaneye getirilen 70 hastanın dosyasını incelediler. Hastalardan 25'i Fosamax (bir bisphonat) kullanıyordu. Stres kırılması denilen (kemiklerin yorgunluktan dolayı kırılması) vakadan dolayı getirilmiş olan 20 hastadan 19'u da Fosamax kullanıyordu, hemde ortalama 5 yıldır.

Presbyterian Hospital'de ortopedi cerrahı Dr. Dean G. Lorich her ne kadar Fosamax gibi bisphosphonatların osteoporoz ve diğer metabolik hastalıkların tedavisinde başarıyla kullanılabilir düşüncesine sahip olsa da, hastalarda bu ilaçların uzun süreli kullanımının verdiği sonuçlar bu fikrin tam aksini gösteriyor. Bisphosphonatlar kemiklerde kemik fisürleri veya mikro kırıklara yolaçıyor, yani kemiklerin içerisinde ince çatlaklar oluşturuyor. Bu ilaçlar aynı zamanda kemiklerin iyileşme yeteneklerini de baskıladığı için, bu mikro yırtıkların iyileşmeleride engellenmiş oluyor.

Osteoporoz ilaçlarının asıl işlevi kemikleri yıkan hücreleri bloke etmekti, fakat bir kemik ancak eski hücreleri yıkıp yerine yenilerini üretmekle sağlıklı kalabilir. Bu döngü (eskinin atılıp yeninin getirilmesi) kemiklerin gençleşmesi ve rejenerasyonu için önemlidir. Kemiklerin eski hücreleri yıkıp atması engellendiğinde bu kemiklerin yaşlanmasına neden olur, yaşlanan kemiklerse kolayca kırılır. Yani, osteoporoz ilaçları, ostoeoporoz hastalığında önlemesi gereken şeyi yapmış oluyorlar.

Bisfosfonatların 2007 yılında ilk kez açıklanan bu negatif özellikleri, 2011 yılında (Prof. Per Aspenberg ve arkadaşları, New England Jorunal of Medicine) onaylandı.

Söz konusu araştırmacılar 55 yaş ve üzeri 12.700 kadın üzerinde çalışma yaptılar. 59 kadın kalça kırılması yaşamış ve stres kırılması olarak teşhis konulmuştu fakat sonuçlara göre osteoporoz sebebiyle oluşan kırıklardan farklıydı. Bu kadınlardan %78'i osteoporoz ilaçları (bisfosfonat) kullanmışlardı.

Bunun üzerine Prof. Aspenberg şöyle bir açıklama yaptı: Bisfosfonatlar ve kırıklar arasındaki ilişki onaylanmıştır.

Neyseki kemiklerin bu hastalıklı durumu bisfosfonatların bırakılmasıyla tersine çevirilebiliyor. İlacın bırakılmasından 1 yıl sonrasında kemiklerin kırılma riskini %70'lere kadar düşüyor. Bu elbette, bisfosfonat kullanan hastaların kemiklerinin yukarıda belirttiğimiz şekilde reaksiyon göstermeleri durumunda geçerlidir. Bazı hastalar (azınlık) içinse bu ilaçların faydaları zararlarından daha ağır basıyor. Bu nedenle Profesör, bu ilaçların gerçekten osteoporoz olan ve bu ilaçtan negatif etkilenmeyecek olan insanlara verilmesini öneriyor.

Farma endüstrisi bu etkileri, şikayetçi olabilecek kişilere tazminat ödemekten kaçınmak için sürekli yalanladı, bu araştırmacıları mahkemeye vermiş olsaydı, kazandıklarından daha fazla kaybetmiş olacaklardı. Dolayısı ile konunun fazla yayılmaması için gürültü çıkarmadılar.