ANLAMLI MI YOKSA ANLAMSIZ MI? KORUMA MI YOKSA TEHLİKE Mİ?
Aşağıda, ağız ve burun örtülerinin / MNB'nin (özellikle virüslerle ilgili olarak) takılması ile ilgili bilimsel çalışmaların bir listesi bulunmaktadır.
Veri durumu, özellikle önleyici mesleki hekimlik ve kaza ve SGB VII'ye göre sağlık koruma yönetmeliğine uygun yasal gereklilikler dikkate alındığında, ağız ve burun örtülerinin takılması lehine konuşmamaktadır. Bu özellikle çocuklar için geçerlidir!
Bize ilgili çalışmaları - yani mevcut korona durumunda MNB takmanın olumlu etkisini açıkça gösteren bilimsel çalışmaları - bildirmenizi rica ediyoruz.
Bize sadece bir çalışmanın bağlantısını ya da sadece çalışmanın adını bir "iddia" ile göndermeniz bir anlam ifade etmiyor.
Lütfen bize yalnızca eksiksiz bilgileri gönderin (çalışma adı, çalışma sonucu, yayın bağlantısı dahil)!
Dr. Neil Orr'un 1981 yılında ''Annals of the Royal College of Surgeons of England'' da yayınlanan çalışması ile başlayalım.
Dr. Orr, Colchester'daki Multiplels Cerrahi Biriminde cerrahtı. Bu birimin cerrahları ve personeli 6 ay boyunca maske takmadıkları taktirde neler olacağını test etmek istediler.
Altı ay boyunca maske takmadılar, 1980 Mart ayından Ağustos ayına kadar olan yara enfeksiyonları oranını geçen 4 yılın yara enfeksiyonları oranları ile karşılaştırdılar.
Hiç kimsenin maske takmadığı ameliyatlarda, maskeli ameliyatların yarısından daha az yara enfeksiyonu oluştuğunu şaşırarak gördüler.
Şu sonuca vardılar: ''görünüşe göre en düşük kontaminasyon riski kimsenin maske takmaması durumunda mümkün oluyor''
1980'de Ha'eri ve Wiley, 20 ameliyatta cerrahi maskelerin iç kısmına insan albümininden yapılmış mikroküreler uyguladılar. Her operasyonun sonunda yara sıvıları mikroskop altında incelendi. Tüm deneylerde yaranın partikül kontaminasyonu tespit edildi.
Laslett ve Sabin, 1989'da kalp kateterizasyonu sırasında kep ve maskeye gerek olmadığını belirlediler. "Kep veya maske kullanılıp kullanılmadığından bağımsız olarak hiçbir hastada enfeksiyon bulunmadı" diye yazdılar. Sjøl ve Kelbaek 2002 yılında aynı sonuca vardılar.
Tunevall'in 1991 çalışmasında, bir genel cerrahi ekibi iki yıl boyunca ameliyatlarının yarısında maske takmadı. Maske ile yapılan 1.537 ameliyat sonrasında yara enfeksiyon oranı% 4.7 olurken, 1.551 maskesiz ameliyat sonrasında yara enfeksiyon oranı sadece% 3.5 oldu.
Skinner ve Sutton tarafından 2001 yılında yapılan bir çalışma, "anestezistler tarafından cerrahi yüz maskelerinin kullanımının durdurulmasına ilişkin kanıtların, bunların sürekli kullanımlarını destekleyen mevcut kanıtlardan daha güçlü olduğu" sonucuna varmıştır.
Lahme vd. 2001 yılında, "Bölgesel anestezi sırasında hastaların giydiği cerrahi yüz maskelerinin, çalışmamızda cerrahi alanın üzerinde bulunan havadaki bakteri konsantrasyonunu azaltmadığını. Bu nedenle, vazgeçilebilir olduklarını" yazdı.
Figueiredo, vd. 2001 yılında, periton diyalizinin maskesiz yapıldığı beş yıl içinde, koğuşlarındaki peritonit oranlarının, maske takılan hastanelerdeki oranlardan farklı olmadığını bildirmişlerdir.
Bahli, 2009 yılında sistematik bir literatür taraması yaptı ve "maskeli gruplar ile maskesiz ameliyat olan gruplar arasında ameliyat sonrası yara enfeksiyonu insidansında önemli bir fark gözlenmediğini" buldu.
İsveç'teki Karolinska Enstitüsü'ndeki cerrahlar, 2010 yılında ameliyathanede anestezi uzmanları ve diğer fırçalanmamış personel için maske kullanımına ilişkin kanıt bulunmadığını fark ettiler ve maskeleri kullanmayı bıraktılar. ''Kararımız, personalin rutin maske kullanımına son vermemiz alışılmışın uygulamanın dışına çıkmaktır, fakat bu alışılmış uygulamayı destekleyen bir kanıt yoktur''
Webster vd. 2010 yılında 827 hastaya yapılan obstetrik, jinekolojik, genel, ortopedik, meme ve ürolojik cerrahiler hakkında rapor verdi. Fırçalanmamış tüm personel operasyonların yarısında maske taktı ve yarısında maske takmadı. Fırçalanmamış personelin operasyon esnasında maske takmamış olmaları enfeksiyon oranını yükseltmedi.
Lipp ve Edwards, 2014 yılında cerrahi literatürü gözden geçirdiler ve "çalışmalardan hiçbirinde maskeli ve maskelenmemiş gruplar arasında enfeksiyon oranında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığını" buldu. Vincent ve Edwards bu genel bakışı 2016'da güncelledi ve sonuç aynıydı.
Carøe, dört çalışma ve 6.006 hastaya dayanan 2014 tarihli bir incelemede, "cerrahi maske kullansanız da kullanmasanız da, dört çalışmadan hiçbirinin postoperatif enfeksiyon sayısında bir fark bulmadığını" yazdı.
2014 yılında Salassa ve Swiontkowski, ameliyathanede fırçalama, maske ve başlık ihtiyacını incelediler ve "bu önlemlerin cerrahi alanda enfeksiyonların prevalansını azalttığına dair hiçbir kanıt olmadığı" sonucuna vardılar.
Zhou ve ark. 2015 yılında literatürü gözden geçirirken, "yüz maskelerinin hastayı veya cerrahı bulaşıcı kontaminasyondan koruduğu iddiasını destekleyecek önemli bir kanıt olmadığı" sonucuna varmıştır.
Xiao ve diğerleri tarafından bir meta-analiz. 2020'den itibaren, yüz maskelerinin randomize kontrollü deneylerinden elde edilen kanıtların, laboratuar onaylı influenzanın bulaşması üzerinde önemli bir etkiyi desteklemediğini buldu. (ne enfekte olmuş kişiler tarafından ne de genel toplum tarafından takıldığı zaman)
Oxford Kanıta Dayalı Tıp Merkezi tarafından Temmuz 2020'de yapılan bir inceleme, "kumaş maskelerin viral enfeksiyon veya bulaşmaya karşı etkili olduğuna dair hiçbir kanıt bulunmadığını" buldu.
Haziran 2020'de Thomas Wieland tarafından yapılan bir araştırma, maske takmanın ve toplu taşımaya getirilen uygulamaların hiç bir getirisi olmadığını'' gösterdi.
Doğu Anglia Üniversitesi tarafından yapılan sınır ötesi bir araştırma, 2020'de “maske gerekliliğinin hiçbir faydası olmadığını ve hatta enfeksiyon riskini artırabileceğini buldu. 31 çalışmanın üçünde, grip benzeri bir hastalığa yakalanma olasılığı çok az azaldı. "
Illinois Üniversitesi'nde Brosseau ve Sietsema (solunum ve enfeksiyon hastalıkları profesörleri) tarafından Nisan 2020'de yapılan çalışma şu sonuca varmıştır: “Yüz maskelerinin günlük yaşamda hiçbir etkisi yoktur. Ne kendini korumak ne de üçüncü şahısları korumak için. "
Radonovich ve arkadaşları tarafından yapılan bir çalışma. 2,862 katılımcıyla, "hem N95 solunum cihazlarının hem de cerrahi maskelerin laboratuvarda doğrulanmış grip insidansında önemli bir fark yaratmadığını" gösterdi.
Smith ve diğerleri tarafından 2016'da Yapılan bir meta-analiz şunu gösterdi: "N95 solunum cihazları ve tıbbi personel tarafından kullanılan cerrahi maskeler üzerinde yapılan hem randomize kontrollü çalışmalar hem de gözlemsel çalışmalar, akut solunum yolu enfeksiyonlarının bulaşmasına karşı hiçbir fayda göstermedi."
Bin-Reza ve diğerleri tarafından 2011'de Maskelerin ve influenzanın bulaşması üzerindeki etkileri üzerine yapılan 17 çalışma üzerine yapılan meta-analiz şunu gösterdi: “Araştırmaların hiçbiri maske, solunum cihazı kullanımı ve grip enfeksiyonundan korunma arasında kesin bir ilişki kurmadı. Yüz maskelerinin kullanımının da tıbbi personel tarafından yüz maskesi olmayan kontrollere kıyasla soğuk algınlığına karşı koruyucu olmadığı kanıtlandı. "
Japon araştırmacı Onishi tarafından Temmuz 2020'de yapılan bir araştırma, "kumaş maskelerin geniş gözenek boyutları ve genellikle uyumsuz olmaları nedeniyle korona virüslerine karşı herhangi bir koruma sağlamadığını" ortaya koydu.
Chandrasekarang ve Fernandez tarafından yapılan bir 2020 çalışması, maske kullanımının olumsuz etkilerine baktı. Yanlış bir güvenlik hissine ek olarak, bunlar, diğer şeylerin yanı sıra CO2 değişimi azaldığı için, fiziksel aktivite sırasında pulmoner dolaşım ve bağışıklık sisteminin yüz maskeleri tarafından ağır bir şekilde stres altına alınması gibi fiziksel sonuçlardır. Hiperkapni, kardiyak aşırı yüklenmeye ve metabolik asidoza yol açabilir.
2017 Person vd. tarafından yayınlanan bir araştırma şu sonuca vardı: Partiküllerin %97'si kumaş maskelerden geçebiliyor ve bu bir enfeksiyon riskini artırıyor, çünkü nemi tutuyor veya maske tekrar kullanılıyor. Cerrahide maske kullananların 6 dakikalık bir tempolu yürüyüş uygulamaları, maske takmayanlara oranla belirgin bir nefes sorunu yaşamalarına neden oldu. N95 maskelerini kullananlar %19 oranla kanda oksijen eksikliğinin farklı seviyelerini geliştirdiler''
New England Journal of Medicine'in "Covid-19 çağında maske kullanımı" hakkındaki ana makalesinde, Klompas ve ark. diğerlerinin yanı sıra Nisan 2020'de sunulmuştur: “Sağlık tesislerinin dışında maske takmanın enfeksiyona karşı çok az koruma sağladığını biliyoruz. Kaliforniya, Arjantin, İspanya ve Japonya gibi ilkbaharda veya yazın başında toplu taşıma araçlarında ve mağazalarda zorunlu yüz maskeleri uygulayan birçok eyalet, Temmuz ayından itibaren enfeksiyonlarda keskin bir artış görmeye devam etti. "
Politikacıların karar vermesine yardımcı olmak amacıyla, pandemiyi kontrol altına almak için toplum içinde maske takmanın etkinliği üzerine literatür taraması. Bu derlemede, yazarlar literatürü aşağıdaki alanlarda değerlendirmektedir: COVID-19'un aktarım özellikleri, filtreleme özellikleri ve maskelerin etkinliği, toplumda yaygın maske kullanımının tahmini etkileri ve maske takılması politikası üzerindeki sosyolojik düşünceler.
Yazarların vardığı sonuç: Diğer önlemlerin yanı sıra günlük maskeler takmak, toplulukta virüs bulaşmasını azaltmanın bir yolu olabilir.
Halk arasında maske takmanın anlamı üzerine 31 çalışmanın (RCT'ler ve gözlemsel çalışmalar) sistematik olarak gözden geçirilmesi. Yazarların vardığı sonuç: Maske takmanın kanıtları, COVI D-19'a karşı koruyucu bir önlem olarak yüz maskelerinin yaygın kullanımını destekleyecek kadar güçlü değil. Bununla birlikte, özellikle risk grubunda olan kişilerin daha yüksek risk içeren geçici durumlarda kısa süreli kullanımı yazarlar için mantıklı görünmektedir.
Karşılaştırmalı olarak iki tür tıbbi maskenin (yüz maskeleri ve N95 solunum maskeleri) kullanımına ilişkin makale.
Yazarların Önerileri: Yüz maskeleri yalnızca solunum yolu enfeksiyonu semptomları olan kişiler veya solunum yolu enfeksiyonu olan kişilere bakan sağlık uzmanları tarafından takılmalıdır. Yüz maskelerinin hastalıklardan korunmada etkili olduğuna dair kanıt olmadığı için sağlıklı kişiler tarafından yüz maskeleri takılmamalıdır. N95 solunum maskeleri özel uyum testleri gerektirdiğinden, genel kullanım için tavsiye edilmez.
Koronavirüs ile bağlantılı olarak ağız ve burun kapakları, tıbbi yüz maskeleri ve partikül filtreli yarım maskelerin kullanımına ilişkin notlar.
Kumaştan (DIY) yapılmış ağız ve burun kaplamaları: Bu maskeler için karşılık gelen koruyucu bir etki kanıtlanmadığından, kullanıcılar kendilerini veya başkalarını SARS-CoV-2'nin aktarımından korumak için onlara güvenemezler.
Tıbbi yüz maskeleri öncelikle harici koruma için kullanılır ve muadili, yüz maskesi takan kişinin potansiyel olarak bulaşıcı damlacıklarına maruz kalmaktan korur.
Partikül filtreli yarım maskeler (FFP maskeleri), iş güvenliği bağlamında kişisel koruma (KKD) içindir ve maske kullanıcısını partiküllerden, damlacıklardan ve aerosollerden korumaya yöneliktir.
Valf filtresiz maskeler hem solunan havayı hem de dışarı verilen havayı ve dolayısıyla hem kendi kendini hem de harici koruma sağlar. Valfli maskeler yalnızca solunan havayı filtreler ve bu nedenle başkaları için koruma sağlamaz.
Onaylı ve onaylı olmayan farklı maske ve mendil türlerinin filtreleme verimliliğini ve basınç düşüşünü değerlendirmek ve karşılaştırmalı çalışma.
Yazarların sonucu: Sarı kum ve karantina maskelerinin çoğu standartları karşıladı. Tıbbi maskelerin çoğu % 20'nin üzerinde bir penetrasyon göstermiştir. Genel maskeler ve mendiller, aerosollerin filtrasyon verimliliği açısından koruyucu bir işleve sahip değildir. Vatandaşların dışarıdan gelen zararlı maddeleri solumaktan kaçınmaları için maske kullanımına ilişkin kesin yönergelere ihtiyaç vardır.
Genel halk ve her bir birey için risk-fayda analizi için maske kullanımının insan sağlığı üzerindeki etkilerine ilişkin tıbbi literatürün (meta analizler ve çalışmalar) gözden geçirilmesi ve özeti.
Yazarın sonucu: Maskeler normal solunumu engelleme eğilimindedir ve patojenlere karşı etkili bir bariyer görevi görmez. Bu nedenle maskeler ne yetişkinler ne de çocuklar genel halk tarafından kullanılmamalı ve tıbbi kurumlarda patojenlere karşı profilaksi olarak sınırlılıkları da dikkate alınmalıdır.
Tıbbi personel üzerinde hijyenik yüz maskeleri olarak cerrahi maskeler kullanıldığında tekrar CO2 solumasına ilişkin tez.
Sonuç: Çalışma, karbondioksitin yeniden solunmasının arttığını ve kandaki CO2'de önemli bir artış olduğunu gösteriyor. Bu hiperkapni, çeşitli beyin fonksiyonlarının bozulmasına neden olabilir. Bu nedenle gereksiz kullanım sürelerinden kaçınmak için cerrahi maskelerin uygulama alanı eleştirel bir şekilde tartışılmalıdır.
Sağlık çalışanları için kumaş maskelerin etkinliğini tıbbi maskelerle karşılaştıran çalışma.
Sonuç: Bu çalışma, kumaş maskelerin ilk RCT'sidir. Sonuçlar bez maskelerin kullanımına karşı uyarıyor. Nem tutma, bez maskelerin yeniden kullanımı ve yetersiz filtreleme, enfeksiyon riskini artırabilir.
Bu çalışma DSÖ tarafından finanse edildi. 172 gözlemsel çalışma ve 44 karşılaştırmalı çalışma analiz edildi. Özetle, minimum 1 m mesafenin ve maske takmanın daha fazla koruma ile ilişkili olduğu varsayılmaktadır. Bu, tek kullanımlık cerrahi maskeler ve 12-16 katlı pamuklu maskeler için geçerlidir. Doğru kullanılsa bile hiçbir şekilde enfeksiyondan tam koruma ile ilişkilendirilmediğine dikkat edilmelidir.
Henüz kontrol edilmemiş olan bu gözden geçirme, esas olarak, nüfusun öngörülen önlemlere ve tavsiyelere uyması ve bunların onaylanması ve uygulanmasının nasıl gerçekleştirilebileceğini ele almaktadır. Tedbirlerin etkililiğinin bilimsel kanıtı, özellikle de maskelerin takılması ile ilgili olarak, tartışma ve çeşitli çalışmaların çoğu zaman yetersiz ve karşılaştırılamaz olduğu belirtilmektedir. ayrıca sosyal mesafenin, kol içine öksürmenin ve karantinanın etkinliğine dair klinik incelemeler bulunmamaktadır.
Buna rağmen kamuoyu ve politika tarafından ''etkili'' olarak kabul gördü.
Bu çalışmada, koronavirüs ölümlerini etkileyebilecek birden çok değişken karşılaştırılmıştır. Bunlar arasında yaş, cinsiyet oranı, obezite yaygınlığı, sıcaklık, şehirleşme, sigara içme, enfeksiyon süresi, yasaklar, virüs testleri, temasların izini sürmek için kılavuzlar ve maske takmak için genel normlar ve kılavuzlar yer alıyordu. Hükümetin maske takmayı önerdiği ülkelerde kişi başına ölüm oranının daha düşük olacağını öne sürüyor. Bununla birlikte, bu tez, herhangi bir kanıt olmaksızın kendine özgü bir ekstrapolasyona dayanmaktadır.
Halk içinde ağız ve burun koruması: Etkililiğine dair kanıt yok.
CME eğitimi: Kamuya açık alanlarda ağız ve burun kaplamasının genel olarak giyilmesi için RKI'nin tavsiyelerinin değerlendirilmesine katkı. Yazarın sonucu: MNB'lerin kamusal alanlarda takılmasını tavsiye etmenin bilimsel bir temeli yoktur. Hatalı kullanım nedeniyle daha yüksek enfeksiyon riski olduğundan potansiyel olarak ters etki yaparlar. Düşük COVID-19 insidansı (Temmuz 2020) göz önüne alındığında, sağlık sistemi ve yoğun bakım kapasitelerinde aşırı yük yoktur. Kamusal alanlardaki genel maske gerekliliği gibi sert bir önlem gerekçelendirilemez ve DSÖ'nün tavsiyelerine karşılık gelmez.
COVID-19 salgınında yüz maskelerinin verimli kullanımı.
Çalışmanın yazarları şu sonuca varıyor: Yüz maskelerinin yaygın kullanımından kaçınmanın önemli bir nedeni, sağlık bakım tesislerinde profesyonel kullanım için sınırlı miktarda malzeme bulundurmaktır. Yüz maskeleri koronavirüs enfeksiyonuna karşı etkili koruma sağlamadığından, toplumda yüz maskelerinin evrensel kullanımı önerilmemektedir.
ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi CDC tarafından yayınlanan bu çalışmada ("Community and Close Contact Exposures Associated with COVID-19 Among Symptomatic Adults ≥18 Years in 11 Outpatient Health Care Facilities — United States, July 2020") şu sonuca varıldı: Covid vakalarının %85'i sık veya sürekli maske kullanan insanlardı.
Yazarlar, "Havayla taşınan bulaşıcı maddelerden tehlikeli maddelere karşı uygun solunum koruması sorusu üzerine" [havayı temiz tutarak 66 (1-2): 14-24] yaptıkları çalışmada, 16 ağız ve burun maskesini inceledikten sonra şu sonuca varırlar:
Biri bir sonuca varmaya çalışırsa, bazı bilinmeyenler kalır ve bu da şu anda belirli MNS'nin veya solunum cihazlarının kullanımı için net, bilimsel temelli bir öneride bulunmayı zorlaştırır. Bu nedenle, raporlanan sonuçların ve iş güvenliğinde yaygın olan ihtiyatlılık ilkesinin dikkate alındığı bir konvansiyon, bilimsel tavsiyenin yerini almalıdır.
18.11.2020 Randomize kontrollü çalışmada "Danimarkalı Maske Takanlarda SARS-CoV-2 Enfeksiyonunu Önlemek İçin Diğer Halk Sağlığı Önlemlerine Maske Önerisi Eklemenin Etkinliği" şu sonuca vardı:
Maske takma tavsiyesine uyumlu 3030 denek ve kontrol için 2994 denek rastgele seçildi. 4.862 çalışmayı tamamladı. SARS-CoV-2 enfeksiyonu, maske önerisi olan 42 katılımcıda (% 1,8) ve 53 kontrol katılımcısında (% 2,1) meydana geldi. Gruplar arasındaki fark yüzde -0,3 puandı.
Minnesota Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, SARS-CoV-2'nin bulaşıcı dozunun sadece 300 viryon (virüs parçacığı) olduğunu, tek bir dakikalık normal konuşma 750.000'den fazla viryon üretebileceğini, bu nedenle kumaş yüz maskelerinin enfeksiyonu önleme olasılığının düşük olduğunu buldular. Alıntı: "Maskelerin, SARS-CoV-2'nin bulaşıcı dozunu ve Covid-19'un şiddetini azalttığı, kullanımlarının koruyucu bağışıklığı indükleyebileceği bir yana, iddiasını destekleyecek yeterli kanıt yok."
"Solunan nefeste solunum virüsü dökülmesi ve yüz maskelerinin etkinliği" yazarları şu sonuca getirdi: "Cerrahi yüz maskeleri, solunum damlacıklarında koronavirüs RNA'sının daha az tespit edilmesine yönelik bir eğilimle, solunum damlacıklarında influenza virüsü RNA'sının ve aerosollerde koronavirüs RNA'sının tespitini önemli ölçüde azalttı."
Bize gönderilen ''Yüz Maskeleri, Kamu Politikaları ve COVID-19'un Yayılmasını Yavaşlatma: Kanada'dan Kanıtlar'' başlıklı ''çalışma'' Kanada'daki Simon Fraser Üniversitesi'nden iktisatçılar tarafından ABD Ulusal Ekonomik Araştırma Bürosu ile birlikte hazırlanmıştır ve bu çalışma bilimsel bir çalışma değildir. Genellikle tartışma amaçları ve yorumlar için yazılan bir "çalışma kağıdı" dır. Bu çalışma kağıdı da bir inceleme sürecinden geçmemiştir.
Ancak eleştirinin en önemli noktası, bunun ağız ve burun maskelerinin epidemiyolojik, tıbbi veya fiziksel özelliklerini yeterince değerlendiremeyen bir iktisatçı çalışması olmasıdır. Ayrıca, sonuç, nedensel ilişkileri muhtemelen olası olarak değerlendirme girişimidir ve bilimle çok az ortak noktası vardır.
